HASTALIKLI AFRODİT

hayatıma ölümü soruyorum

-ne kadar erken o kadar iyi

zaten kovulup da gelmedik mi dünyaya

yalanlar haykırmadık mı vicdana

hem Adem’e üfürülen ruh

nasıl özlemez vatanını

nasıl basar toprağa acısız

lakin benimkisi bir başka ölmek

bir ölmek ki bu

yaşamaya güç yetiremeyen

hepiniz düşmanmışsınız bana

hayat

soluklar borcumdur sana

beş parasız da olsam

ödeyeceğim

şimdi bir engerek

gözlerini bana dikmiş

ölümümü yazıyor dişleri

dayıyorum namluyu ağzıma

hayır

sen öldüremeyeceksin beni

sonra

mosmor bir koku

doluyor ciğerlerime

aşkına kav olmuş bir şaman

yatıyor yerde

avcu ateşler içinde

aralanıyor gözleri

yanıldım diyor

o inandığım yıldız tozları

zerrelere böldü aklımı

sonra yine o koku

ölüme çalan

mosmor

nereden tanıyorum onu

adım sesleri

soluklar

soluklar

çıplak ayaklar

dönüp bakıyorum

isli bir kadın

h sini yitirmiş

koşuyor

şiddetli ve alımlı

sarsılıyor yerin damarları

süngüler çekmiş gözüne

bir barut kokusu peşinden

ayağına prangalı

 canı kucağında

koşuyor

savaşı soruyor

susuyorum

aralanıyor yine

çatlak dudakları

tozlandı diyor

tanrının kitapları

yine susuyorum

bir savaş ki içindeyim

son cana kadar

durmayacak

sonra giyotinler

ıslak giyotinler

bakışlar

bakışlar

doğmamış yaşında

onlar da ıslaklar

eğer öyleyse

bir savaşım daha var

sabret kadın

biraz daha

aşkını öldüren Afrodit

tek damla dökmedi sana

yalanlayacak mısın şimdi şiiri

güzelleyecek misin savaşı

nerede Afrodit

nerede aşkın

nerede gözyaşların

yoksa onlar da mı yalandı

aşkı savaşa kurban ederken

toprak kabul edecek mi seni

şimdi göm sahteliğini bağrına

her bakışta kanıyorken

Kürk Mantolu Madonna

itiraf et

hangi köprü altı doğurdu seni

hangi barda piç ettin

kana buladığın aşkı

hangi bedende pis ellerin

paslı çivilerle gererken etimi

kim haklı çıkaracak seni

hayır

öldüremeyeceksin beni

kılıcını çek Afrodit

dövüşeceğiz!

kanlı tarihin yazmasa da

adını kazıyacağım suratına

Afrodit,

Hastalıklı Afrodit

KAYRA İNCİRKUŞ